ben bugün..

pazartesi sendromuna hiç girmedim ben,iş yeri hep eğlenceli oldu...gelmek için sabırsızlandığım,özlediğim..

okuduğum kitapların etkisi ile beynimi olumlu düşünme konusunda eğitmeye çalışsamda, işte ben bugün böyle bir ruh halindeyim...

bazen nereye süreklendiğimi bilmiyorum, rüzgara kapılmış gidiyourm ama varmak istediğim hedefin yolunda mıyım ???

bir haber bile saçlarımı diken diken olmasına yetiyor.....

kendimi kapana düşürülmüş bu tavşan gibi hisediyorum bazen, hala umut ışığı olan...

ve ne olursa olsun , içimde ki aykırı karakter kendini her yerde, her koşulda gösteriyor...





Görseller, http://www.sabah.com.tr/multimedya/galeri/yasam/tik_rekoru_bu_karelerin adresinden

Ben herkes mutlu isterim;

Öptümi bye..