zaman oldu yazmayalı kırk iki gün hikayelerine, bahanem değil çok ciddi bir nedenim var....

ben hep doğum kadar ölümünde normal karşılanması gerektiğine inanırım, ölümde bir düğün, bir kavuşma olduğuna...

peki ya ölememek?

neden mi yazıyorum bunları, anneannem çok hasta... ben hep aile binalarında oturdum, babamla annem beraberken babamların binasında, babaannemler,halamlarla, şimdi annemin yanında yan komşumuz yengem ve kuzenim, üst katta anneannem oturuyor.beyaz saçlı, yosun yeşili gözlü, çok bakımlı, az huysuz, bence dünya tatlısı bir kadın. şimdi o kadın çok hasta, yalvarıyor, beni al yanına diye... ne yapabilirsin?

twitterda bir ara bir hesap vardı, ölüm var abi diye, cep telefonunun ile siteye kayıt olurdun, sana zamansız mesajlar gelirdi, ölüm var abi, takma kafana neyi takıyorsan yazardı... hayat için koşarken çok unutuyoruz, final çizgisini...

bugünün motivasyonu da bu olsun, her şeyin bir sonu var, gönül ister ki her son mutlu son olsun...

ben herkes sağlıklı olsun isterim, özellikle anneanneler,babaanneler,dedeler, halalar, teyzeler, herkes...

ben herkes mutlu olsun isterim...

öptüm,bye...

not: fotoğrafı oben budak ın instagram adresinden çok beğenmiş, zamanında kaydetmişim, benim için olacaksa bu olsun...

bugün yılın son ayının 12. günü, yani yeni yılın ilk gününe tam 21 gün uzaklıktayız. ne önemi mi var bu sayının? bir davranışın alışkanlık haline dönüşmesi için  kesintisiz şekilde 21 gün boyunca tekrarlamak gerekir derler beyin dili programlama uzmanları (NLP)...

o yüzden 2013 senesinin başında yaptığın listeleri bugüne kadar hayata geçiremediysen, ertelediğin kararlar kafanda giderek büyüyorsa, ilk adımı atmak hala çok zor geliyorsa, bugün tam zamanı başlamanın. bugün başla, yeni alışkanlığın ile karşıla yeni yılı...

ben bu 21 günde daha sağlıklı beslenmeyi alışkanlık haline getirmeyi hedefliyorum, yediğim ve içtiğim şeyleri sağlıklı olanlar ile değiştirmeyi planlıyorum, ciddi bir diet cola severim, çevremde ki herkesin uyarılarına kulağımı tıkar, colamı içerim, hatta öyle ki dışarı çıktığımızda coca-cola markasını servis etmeyen yerlerde yemek yemem, rezervasyon yaptırırken sorarız, var mı, yok mu diye... tüm zararlarını biliyorum, ve kabul ediyorum:) şimdi sadece kendi isteğimle yerine yeni bir şeyler koymaya çalışacağım. ilk aklıma gelenler nefis kokuları olan tatlarını merak ettiğim, bitki çayları... bu arada bana sağlıklı beslenme konusunda ki en büyük yardımcı, motivasyon veren şimdilik bebek adımlarıyla emekleyen, yakın zamanda maratonlarda koşacağına inandığım www.onelifebefit.com blogu, blogu takibe alın ve her an ulaşabilmek için sosyal medya adreslerini de ekleyin derim:) 

senin 21 günde kazanmak istediğin bir alışkanlık, yerine olumlusunu koymak istediğin bir davranış var mı ?

kırk iki gün hikayelerinin amacı bu, destek olmak, beraber bir şeyler yapabilmek, başarabilmek...

ben herkes mutlu olsun isterim,

öptüm,bye...

kırk iki gün hikayelerinde bugün, "işaretleri okumak"...

hani bir şeyi çok istersin ya, gece uyutmaz, gündüz rüya gördürür, hayal kurdurur, inandırır seni... sonra çekiliverir geri, beklersin bir haber gelsin, gelmez, beklersin, beklemeye devam edersin ve hayal kurmaya... 

sonra dünyanın ne kadar küçük olduğunu hatırlatır bir telefon konuşması, haber beklediğim bir projenin konuşmasına arkadaşım hava alanında şahit olmuş, uçağa binmek üzereyken, arkasında yolcu anlatmaya başlamış, şöyle oldu, böyle oldu, uçak kalkana kadar devam etmiş konuşma, arkadaşımın da kulak misafirliği devam etmiş, yolculuk biter bitmez, uçaktan iner inmez aradı beni, bulmacanın parçalarını birleştirmeye çalıştık, bir sonra ki adım ne olabilir, ne olamaz, nasıl olur ki bu iş acaba olur mu ki? bilmiyorum ki:) 

umudum var, her şeyin çok güzel olacağına dair :) 

disney in geçen sene oscar kazanan bu animasyonu bu yazının videosu olsun, karşımıza çıkan işaretleri iyi okuduğumuz bir hafta olsun..

ben herkes mutlu olsun isterim,

öptüm,bye...