gülümsemeyi severim

annem ve annesi

pazartesiden perşembeye üç gün, doğumdan ölüme seksen sekiz yıl...

ben bazı anların hala, sadece aile albümlerinde saklanması gerektiğine inanıyorum, sosyal medyayı sadece güzel anlar biriktirmek, paylaşmak için kullanıyorum. yapım gereği, zaten biraz ketumum , canımı acıtan bir şey olduğunu konuşmuyorum, susuyorum...  arayan, mesaj gönderen, mail yazan kimseye cevap veremedim, geri dönemedim, teşekkür edemedim, baş sağılığı dileklerini kabul edemedim, özür dilerim. göstermek istediğiniz ama benim kabul edemediğim desteğiniz için teşekkür ederim. 

mantığa bürümeye gelince iş,maddeler sıralanıyor, sıralı olması, seksen sekiz uzun yıl olması, dört evlat, dört torun olması, tarihe şahitlik ettiği bir çok anının olması ama ancak  yüz yaşında da olsa, yakınsa ölen her ölüm erken oluyor.

ben pazartesi günü saat on altı otuzda anneannemi kaybettim, dermiş ki " havanın hoş, insanların boş zamanı olduğu bir günde gelsin ölüm" dilediği gibi oldu, şubat ayında hava on beş dereceyken, kış mevsiminde bahar provası yapılırken anneannemi uğurladık. 

ben ölümün Allah'a kavuşma, bir nevi düğün olduğuna inanıyorum, cenazede düğün ile benzerliklerini daha çok gördüm. hani düğünde olur ya, kapıda aile bireyleri en şık halleri ile gelenleri karşılar "hoşgeldin" der, cenazede de sıraya girdik, ben,annem, teyzem,eniştem,eniştem,teyzem"iyi ki geldiniz, ayaklarınıza sağlık" dedik. 

ben cenaze sabahı önce kuaföre gittim, bakımsız uğurlamak istemedim anneannemi, o da istemezdi...

pazartesi sabahı uyandığımda çok farklı sorular vardı aklımda, sevgililer günü geliyor, ne yapsam, ne yapsak acaba, ne olacak euronun hali, alkali diyet için gerekli her şey var mı evde , derken farklı bir gündem oluştu birden biri...  

nasıl hissediyorsun diye soruyoruz birbirimize, durup durup, yoğun benim cevabım, bir daha hiç anneannem olmayacağını bilmenin boşluğu, benim kişisel tarihime baştan sona uzaktan veya yakından şahit olan, benim için hep iyiyi isteyen bir şahidin eksikliği... 

anneannem bana hep mühür gözlüm, hiç düşünmedim, araştırmadım anlamını, şimdi bulduğumda anlamını biliyorum bana nasıl güzel baktığını, bir türküsü bile varmış, mühür gözlerin...

bir de anneannem zeki müren çok severdi, o öldüğünde mutfak masasında nasıl saatlerce ağladığını annem anlatmıştı bana, anneannem için bir gece düşünüyorum, zeki müren söylesin, kestane yiyelim, zira ikisine de bayılırdı...

güle güle anneanne, gittiğin yer umarım güzeldir, mis kokulu çiçekler vardır etrafında ve sevdiklerin hep yanındadır...



ben herkes mutlu olsun isterim,

öptüm,bye

2 yorum:

sihirlirloklava dedi ki...

Başın sağolsun.Anneannen huzur içinde uyusun.Sizlere de sabırlar diliyorum.

dilara dedi ki...

Canım kuzum,
başın sağolsun. şimdi baktım mesajlaşmamıza en son ve pazartesi sabah saat 10.20 imiş!
o gün akşam üstü melek olmuş ananen. onlar bir tanedir, özeldir. üzülme sakın. daha iyi şimdi, öyle düşün. acısı, sıkıntısı, sızısı, ağrısı yok. hayal kırıklıkları, pişmanlıkları, kayıpları yok artık.
bambaşka bir yerde. ve hep yanında.

seni seviyorum ...